Op de achtergrond hoor ik nog de klankschaal die ik vaak gebruik aan het begin en einde van mijn coachsessies.

Op de resonantie, de trillingen breng ik mijn aandacht als vanzelf naar binnen. En dan stel ik mezelf de vraag:  “Hoe kan ik mezelf liefhebben”.

In het verleden heeft mijn coach mij een keer een spiegel voor gehouden. Hij zei: kijk er maar eens in en vertel me wat je ziet. Ik zag natuurlijk mezelf, mijn hoofd, ogen, oren, mond, haren, rimpels het pukkeltje op mijn wang en nog veel meer uiterlijkheden.

Maar op zijn vraag: “Wat zie je nog meer?” heb ik anders naar mezelf moeten leren kijken.

Door de laag van uiterlijkheden, het innerlijke te zien. Ik heb geleerd via mijn ogen naar binnen te leren kijken. Ik zag mezelf,  maar ook mijn angsten, mijn twijfels, mijn overtuigingen, hoe ik van een ander kon houden. Kortom mijn ziel.

Door daar met milde ogen naar te kijken en te accepteren wat ik zag, kon ik me stapje voor stapje leren mezelf lief te hebben.

Als jij morgenochtend in de spiegel kijkt, gebruik deze dan niet alleen  om je op te maken, je haren te kammen maar kijk dan door jouw ogen naar jouw echte ik. Kijk, ervaar wat jou dat brengt.

En merk maar op dat jij al een stapje op weg bent om van jezelf lief te hebben.