Stilstaan was ook voor mij geen optie. Jezelf ontwikkelen had ik van huis uit meegekregen.

Het alsmaar sturende stemmetje “Je kan het, en misschien ook nog beter”.

Het heeft mij veel gebracht, zowel in mijn privé als ook in mijn werkbare leven.

De drive om mijn opleidingen af te maken, mijn dromen na te jagen, ervaren wat ik leuk vond, op zoek te gaan wat de diepere redenen van mijn bestaan waren. En ik ben geworden waar ik nu sta.

Lerend van het verleden en kijkend naar de toekomst kwam ook bij mij het gevoel van “stilstaan”.

Mijn energie raakte op. Het begon te “schuren”. Ik voelde me net een acrobaat in het circus die al de bordjes in de lucht probeerde te houden. Ik deed dat zowel thuis als op mijn werk. Maar met mijn overtuiging “Morgen is het vast wel weer rustiger” ging ik door.

Wat er zou zijn gebeurt als ik op dat moment niet naar een goede vriend of collega had geluisterd?

En wat als ik was doorgegaan met mezelf voor de gek te houden? En me af te sluiten voor de buitenwereld? Ik zal dat niet weten.

Wat ik wel weet dat ik toen geluisterd heb en de moeilijke stap genomen heb om hulp te vragen.

Mijn personal coach hield mij een spiegel voor en leerde mij: “Je leeft niet om te ontdekken wat de dag je brengt, maar je leeft om de dag te scheppen vanuit je eigen kracht.”  

Met die kennis en ervaring help ik nu mensen die ook hun verantwoordelijkheid nemen en willen werken aan zich zelf, willen groeien naar die ze diep van binnen eigenlijk willen zijn.

Groeien is een keuze, het begint bij jezelf.